Sinifên gotinan

• Navdêr: Tişt, kes û nav – xwarin, av, însan, şuẍilker, dê, bira, bav
• Lêker: Tiştên ko tên kirin yan dibin – xwarin, jê kirin, xistin, vekirin; ketin, vebûn
• Rengdêr: Li ser navdêran me'lûmatê didin – mezin, piçûk, şîn, kesk, vala, dagirtî, qelew, ze'îf, tewandî, xwehr

• Daçek: Cih (li cem, li ser, piştî) yan wext (di) diyar dikin. Yan jî, şiklê ko tiştêk tê kirin (bi, bê). – di, li, ji, bi
• Hoker: Xebereke dî diguherin. Li ser lêker, rengdêr yan jî hokereke dî beḧs dikin. Nêzîkî rengdêran in, lê rengdêr beḧs dikin ma tiştek çawa ye (navdêr). – zûka, bi zorê, hêdîka
• Zemîr: Cihê navdêrekê digirin – ez - min, em - me, ew - wan/wa, win/hûn - we, ew - wî & wê, ev - vî & wê
• Gihanek: 2 qetan digihînine hev – û, lê, bes
• Baneşan: Dengên ko yek derdixe wextê ko tiştek dibe – ax, wey, haho, waweylê

• Jimarnav: Navê nimerekê/reqemekê, yanî jimarnavê ji bo reqema 1ê dibe "yek".

• Pêşpirtik: Bi pêşiya xeberekê ve dibin. Me'na gotinê diguherin, ji bonî lêkeran gotineke nû (belkî nêzîkî ya kevn) çêdikin û ji bonî navdêran ḧal diguherin. – ve-, ra-, da- ...; bi-, bê-
• Paşpirtik: Bi taliya xeberekê ve dibin. – -ker, -tir, -dan, -van, -î

Sinifên gotinan li gora Celadet 'Alî Bedirxan

navdêr, veqetandek, rengdêr, pronav (= zemîr), lêker, jmarnav, hoker, daçek, gihanek, baneşan.

Tercime